Saturday 4 May 2013

Français : La douzième semaine

La douzième semaine (du 6 avril à 12 avril)

     Cette semaine j'ai lu une nouvelle française de Gérard de Nerval, « Sylvie ». En dépit du titre, c'est de trois femmes : Sylvie, l'amour du narrateur dès son enfance; Adrienne, un coup de foudre; et Aurélie, l'actrice qui ressemble Adrienne. Le raconteur est fasciné par la vue d'Aurélie dans un théâtre, mais il ne fait rien sauf la regarder. Il revient au pays de son enfance en essayant rappeler et raviver le sentiment qui le reliait avec Sylvie. Cependant elle a un adorateur, alors le narrateur part et après un certain temps il rejoint Aurélie. Mais et elle le largue parce qu'il admet qu'il est près d'elle seulement à cause de sa ressemblance à Adrienne.
     C'était la nouvelle un peu ennuyeuse. En revanche, j'ai adoré le vocabulaire riche, avant tout les descriptions de la nature, du paysage et même des vêtements. De plus, il y avait beaucoup de petits détails historiques et culturels. Donc, je ne pense pas que le temps que j'ai consacré à la lecture soit perdu. Si c'était comme ça, il faudrait que j'aille à la recherche... 


Tydzień dwunasty (od 6 do 12 kwietnia)

    W tym tygodniu przeczytałem opowiadanie Gérarda de Nerval „Sylvie”. Mimo takiego tytułu jest ono o trzech kobietach: Sylvie, miłości narratora z czasów dzieciństwa; Adrienne, w której się nagle zakochał i Aurelie, aktorce, która przypominała Adrienne. Narrator jest zafascynowany widząc Aurelie w teatrze, ale nie robi nic poza patrzeniem się na nią. Wraca do swych rodzinnych okolic i próbuje przypomnieć sobie i ożywić uczucie, które łączyło go z Sylvie. Jednak ona ma już adoratora, więc narrator odchodzi i po jakimś czasie wraca do Aurelie. Jednak i ona go odrzuca, gdyż on przyznaje się, że jest z nią tylko dlatego, że przypomina mu ona Adrienne.
    Opowiadanie to było trochę nudne. Z drugiej strony podobało mi się bogate słownictwo, przede wszystkim opisy przyrody, krajobrazów, a nawet ubrań. Poza tym znajduje się tam mnóstwo szczegółów historycznych i kulturalnych. Zatem nie sądzę, że czas, który poświęciłem na lekturę, był stracony. Jeśliby tak było, musiałbym go poszukać...

Y ddeuddegfed wythnos (o'r 6ed o Ebrill i'r 12fed o Ebrill)

    Darllenais i'r stori gan Gérard de Nerval „Sylvie” yr wythnos hon. Er waethaf y fath deitl mae hi'n dweud am dair fenyw: Sylvie oedd yn gariad o'r adroddwr o'i blentyndod, Adrienne a syrthodd e mewn cariad ganddi, ac Aurelie, yr actres oedd yn debyg i Adrienne. Mae'r adroddwr yn cael ei reibio wrth iddo fe weld Aurelie mewn theatr ond dyw e'n gwneud dim byd ond edrych arni. Mae e'n mynd nôl i ei ardal deulu ac mae e'n ceisio atgoffa ac adfywio'r teimlad oedd yn ei ymuno â Sylvie. Ond mae carwr gyda hi felly mae'r adroddwr yn mynd bant ac ar ôl rhyw amser mae e'n mynd nôl i Aurelie. Ond mae hi'n ei wrthod hefyd achos mae e'n cyfaddef ei fod e gyda hi yn unig oherwydd mae hi'n debyg i Adrienne.
    Roedd y stori hon dipyn yn ddiflas. O'r ochr arall roeddwn i'n hoffi'r geirfa gyfoethog, yn anad dim disgrifiadau'r natur, tirluniau a hyd yn oed y dillad. At hyn mae llu o fanylion hanesyddol a diwylliannol yno. Felly dw i ddim yn meddwl bod yr amser a dw i wedi ei dreulo gan ddarllen wedi'i golli. Petasai fel hyn, basai rhaid i mi chwilio amdano fe...

No comments:

Post a Comment