Français : la vingt-neuvième semaine

La vingt-neuvième semaine (du 27 juillet au 2 août)

     J'ai fini formellement mes études françaises avant-hier. Je voudrais donc faire un petit bilan en ce qui concerne tout ce que j'ai appris depuis février.
    Tout d'abord je parle plus aisément qu'auparavant. Cela est devenu plus évident pour moi après mon séjour à Caen et plus tard, à Paris. Les mots français viennent à ma conscience plus vite et plus souvent dans la forme correcte. Je ne connais pas encore beaucoup de mots mais je me sens fermement quant au vocabulaire élémentaire.
     Ensuite, ma compréhension d'oral a amélioré considérablement. Je ne pensais pas que ce soit possible. C'était mon plus grand souci, ce qui m'empêchait de faire les exercices et de profiter du radio français. Il s'est passé d'une façon ou d'une autre. C'était fantastique que j'aie pu comprendre les personnes à Caen et à Paris !
     De plus, je suis sûr que j'écris mieux. Il y a eu tellement de renseignements en ce qui concerne rédiger des dissertations que j'ai commencé à formuler tous mes énoncés de façon arrangée. Grâce à cela je n'ai pas peur de l'examen final pourtant je craigne encore qu'il n'ait pas assez de temps. Je révise les thèmes les plus possibles et je cherche les arguments pour et contre en souhaitant que ce soit utile.
     Malheureusement il y a un domaine auquel je me sens plus pire. Il s'agit de lire. Les textes sont devenus tellement difficiles que je m'hébète. Pourtant je préférerais dire qu'il n'y avait pas eu de la compatibilité entre mon savoir et un niveau des articles qu'il m'a fallu lire. En effet je n'ai vraiment pas pu faire les exercices qui les suivaient. Quel dommage !
     Pour conclure, je voudrais ajouter que tout ce que j'ai réussi à faire, j'ai fait en apprenant français presque tous les jours. Je regarde un feuillet sur lequel je marque les leçons faites et celles à faire et je vois que je suis en train de progresser bien que je sois encore en retard. Et cela compte beaucoup. 

     Przedwczoraj oficjalnie skończyłem moją naukę francuskiego. Chciałbym więc zrobić mały bilans odnośnie tego wszystkiego, czego nauczyłem się od lutego.
     Przede wszystkim mówię swobodniej niż wcześniej. Stało się to dla mnie oczywiste po moim pobycie w Caen i później w Paryżu. Wyrazy francuskie przychodzą mi na myśl szybciej i częściej we właściwej formie. Wciąż nie znam wielu słów, ale czuję się pewnie jeśli chodzi o podstawowe słownictwo.
     Z kolei moje rozumienie ze słuchu wyraźnie się poprawiło. Nie sądziłem, że będzie to możliwe. Był to mój największy problem, który nie pozwalał mi ani na robienie ćwiczeń ani na odniesienie korzyści wynikających ze słuchania francuskiego radia. Jakoś tak to się stało. To, że mogłem zrozumieć ludzi w Caen i w Paryżu, to było fantastyczne!
     Ponadto jestem pewien, że piszę lepiej. Było tyle informacji odnośnie redagowania esejów, że zacząłem formułować wszystkie moje wypowiedzi w zorganizowany sposób. Dzięki temu nie boję się końcowego egzaminu, jednak wciąż obawiam się, że nie starczy mi czasu. Przerabiam wszystkie możliwe tematy i szukam argumentów za i przeciw licząc na to, że to się mi przyda.
     Niestety, jest dziedzina, w której czuję się gorzej. Chodzi o czytanie. Teksty stały się tak trudne, że głupieję. Wolałbym jednak powiedzieć, że nie było kompatybilności między moją wiedzą a poziomem artykułów, które miałem przeczytać. W rezultacie nie mogłem zrobić ćwiczeń, które po nich następowały. Wstyd normalnie.
     Na koniec chciałbym dodać, że wszystko to, co udało mi się osiągnąć, zrobiłem ucząc się francuskiego prawie codziennie. Oglądam kartkę, na której zaznaczam lekcje przerobione i te do przerobienia i widzę, że wciąż idę do przodu chociaż mam wciąż opóźnienie. I to się liczy najbardziej.